روزه داری موجب کاهش سرعت پیری می شود

 با فاصله انداختن بین دو وعده غذایی که در روزه به بهترین نحو اتفاق می افتد مسیر mTOR² غیر فعال شده و متعاقب آن فرآیند فیزیولوژیک خود خوری دورن سلولی (اتوفاژی) فعال می گردد.

خودخوری موجب سالم شدن سلولها، کاهش سرعت پیری و کاهش روند بیماری تحلیل برنده عصبی می شود. از سوی دیگر کاهش فعالیت  mTOR²  اثرات مثبت بر سرطان و دیابت نوع 2 می گذارد.

با افزایش رفاه در جوامع، پرخوری روند رو به رشد سریعی یافته که دانشمندان را به مطالعه در این مورد ترغیب کرده است. بر اساس این تحقیقات نتیجه کاملا ملموس پرخوری افزایش فعالیت شاه کلید mTOR است.

این افزایش منجر به افزایش تکثیر سلولی، افزایش ذخیره مواد غذایی در بدن و پرکاری اندامک های سلولی برای تعامل با این افزایش است.تنش ناشی از پرکاری اندامک های سلولی عواقب وخیمی برای سلول و ارتباطات سلول ها با یکدیگر گذاشته و منجر به بیماری های متعددی می شود.این در حالی است که طی روند تکامل صدها هزار ساله، انسان شرایط کم غذایی و بی غذایی طولانی را تجربه کرده و خود را با آن وفق داده است.

پرخوری ناشی از وفور غذا در نیم قرن اخیر، حالتی نیست که انسان به آن خو پیدا کرده باشد.روزه با ایجاد ناشتای طولانی، انرژی ذخیره شده سلولی را کم می کند و منجر به افزایش فعالیت خسگر انرژی سلولی یعنی آنزیم AMP کیناز می شود.

آنزیم AMP کیناز میزان انرژی سلولی را رصد کرده و افزایش فعالیت آن با کاهش فعالیت mTOR و بالعکس کاهش فعالیت آن موجب افزایش فعالیت mTOR می شود. این آنزیم به طور مستقیم فعالیت mTOR را کاهش می دهد .

جالب آنکه آنزیم AMP به هنگام ورزش هم فعال شده و اثرات مثبت ورزش تا حد زیادی مرهون فعالیت این آنزیم است.زمانیکه اثرات مولکول لاغر کننده AICAR که تحریک کننده آنزیم AMP کیناز است در سال 2008 کشف شد در نشریات بین المللی عناوینی از قبیل کشف قرص ورزش به صورت گسترده منتشر شد.

نکته تامل برانگیز آنکه کاهش کالری و روزه هر دو آنزیم AMP کیناز را فعال و فعالیت mTOR را کاهش می دهند اما بی غذایی طولانی روزه در ایجاد خودخوری بسیار موثرتر است و در نتیجه حذف پروتئین های سمی و حذف میتوکندری های آسیب دیده که فرآیند پیری را تسریع می کنند با راندمان بهتری صورت می گیرد.

افرادی که در ماه مبارک رمضان به جای کاهش وزن، افزایش وزن می یابند طبیعتا از بسیاری از مواهب مادی ماه رمضان محروم می شوند.

ضمنا افرادی که به دلیل بیماری های گوناگون از جمله بیماری های کلیوی از موهبت روزه محرومند می توانند با برنامه ای منظم به همراه روزه داران غذای خود را کم کرده اما آب کافی بنوشند تا از فوائد روزه بهره مند شوند.

در ماه های غیر مبارک رمضان برای ایجاد خودخوری موثر، بهتر است که با صرف شام زودهنگام (برای مثال 7 شب) فاصله زمانی بین شام و صبحانه ر افزایش داد تا از اثرات مفید این فرآیند فیزیولوژیک بهره مند شد.

 متن کامل این مقاله با عنوان « اساس بیوشیمیایی فوائد روزه» در آخرین شماره نشریه علمی-ترویجی نشاء علم قابل دسترس است.

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا